پـيـام بـاران

آيد به مشـام ، بوي خوش طعمِ هليم

در بيست و يکِ بهـار ، همراه نسيم

از بهـر خداحافظي اش «انگـوتي»

گسترده چنين بسـاط تکريم و نعيم

دوستان ، اين  هليم * خوردن داشت

بلکه حتي به خانه بردن داشت

بعد از آن عهد «آش و نوشابه»*

 اين فضا رنگي از فسردن داشت

ولي امروز اين طلسم شکست

گرچه يک عمر دل شکستن داشت

سور ، بيمار و مردني شده بود

يا به زودي خيال مردن داشت

همه ترفيع ها ، بدون صدا

 بي خبر ، آنکه عزم رفتن داشت

نه ز صبحانه اي  خبر،  نه ناهار

نه کسي قصد سور دادن داشت

ناگهان ، قهرمـاني از تُرکان

کرد  کاري که الحق احسن داشت

پيشکسوت «جواد انگوتي»

زد رکوردِ هر آنکه قبـلاً  داشت

گشت سرهنگ و با سي ويک سال

 حالي اکنون که قصد رفتن داشت

همه ي سروَران و ياران را

که در اين سال هاي بودن داشت

تا خداحافظي کند ز همه

 کرد مهمان ، چو شوق ديدن داشت

پس حلالش کنيد با «صلوات»

 با صدايي که بس شنيدن داشت

روزه ، دارد ثواب  در «شعبان»

ولي امروز ، روزه خوردن داشت

روز ميلاد «حضرت عباس»

 جلوه اي شادتر ز گلشن داشت

ياد «صيّـاد»  هم گرامي باد

 آن شهيدي که عشق ميهن داشت

من چه گويم؟ شما خود اُستاديد

  غني از هرسخن که چون من داشت

بُـرد ، با آن کسي است در ايّام

   که امورش به خير ، مُتقن داشت

هديه ي من همين و ختم کلام

  با سـلام و دعـا مزيّن داشت

ربّنـا عـاقبت بخيـري را

کن نصيب همه دراين دنيا

=

21/ فروردين/ 1398 ش

برابر با چهارم شعبان المعظم 1440 ق

=

* همکارعزيزمان با صبحانه هليم سفارشي از همکاران پذيرايي مفصلي کرد

 * اشاره به خاطره اي بين همکاران است.